Geplaatst in Redactiewerk

Topvolleybal

Gepost op door joosthoutappels

Flexwerker wil eigen shirt

APELDOORN

JOOST HOUTAPPELS

Het lukte de vrouwen van Coolen-Alterno niet om het jaarlijkse Oktoberfest op te luisteren met punten. De Apeldoornse volleybalsters vinden zichzelf terug op de voorlaatste plaats in de eredivisie.

Zaterdagavond was Regio Zwolle met 1-3 te sterk in de Alternohal. Nul uit twee dus en dat is even wennen in het groene kamp. De laatste jaren golden de Apeldoornsen immers steevast als outsider in de strijd om het landskampioenschap. Al is er nog een lange weg te gaan, wedstrijden in oktober zijn vaak niet meer dan inleidende beschietingen. ,,Het komt wel weer goed. Als iedereen straks fit is, staat er gewoon een sterk team”, stelde ‘supersub’ Quirine Oosterveld iedereen gerust.

De voor even op het oude nest teruggekeerde Oosterveld maakte voor de tweede week op rij deel uit van de selectie. Personele problemen (blessures Linda te Molder en Annemiek te Beest) maken dat de oud-international Alterno een handje bijsteekt. Ze wil zich na een buitenlands avontuur bij Rote Raben in het Duitse Vilsbiburg nu gaan concentreren op een carrière in het beachvolleybal. Totdat Alterno’s coach Ali Moghaddasian ineens belde. ,,Ali zat behoorlijk omhoog en inmiddels train ik alweer een aantal weken mee”, vertelde Oosterveld. Ze gaf wel aan dat het echt een tijdelijke oplossing is. ,,In principe train ik één keer in de week mee. Op dit moment woon ik nog bij m’n ouders in Huizen, dus dat is nog wel te doen. Ze weten bij Alterno van mijn beachvolleybalverplichtingen en daar houden ze rekening mee. Dus als ik een keertje niet kan, is dat geen probleem. Zodra het niet meer lukt qua studie en reizen, houdt het voor mij weer op.”

Prioriteit

Het beachvolleybal heeft voor Oosterveld prioriteit. ,,Een nieuwe uitdaging. Mijn speelpartner Esther van Berkel zat in hetzelfde schuitje als ik, we hebben in de zaal niet veel meer te bereiken en beachvolleybal is echt iets heel anders. Heel pittig, eigenlijk een heel ander spel dan volleybal in de zaal.” Haar twee seizoenen in Duitsland bezorgden Oosterveld extra ervaring in de volleybalrugzak. ,,Heel leuk om mee te maken, maar zo anders dan in Nederland. Hier kun je er bij werken of studeren, in Duitsland zijn die meiden alleen maar met volleybal bezig. Trainden we twee keer per dag.” Oosterveld deed haar verhaal gehuld in een shirt met de naam van haar voorgangster Lotte Leukenhaus nog op de achterzijde. Tijd om dat aan te passen, had Alterno nog niet gehad. ,,Voor mij is het ook wennen. Ik speelde voorheen als libero en sta nu op een totaal andere positie. Maar ik ben blij dat ik Alterno kan helpen.”

De extra ervaring ten spijt kreeg Alterno tegen Zwolle geen enkele maal overwicht in de wedstrijd. Via de setstanden 21-25, 25-15, 24-26 en 15-25 moesten de groenhemden de zege uiteindelijk laten aan het door Apeldoorner Redbad Strikwerda gecoachte Zwolle.

Geplaatst in Redactiewerk

Ugur Yildirim scoort nog steeds

Gepost op door joosthoutappels

Voormalig wereldkampioen vrije trappen kan het nog steeds

JOOST HOUTAPPELS

Het is de 73ste minuut van het duel met Orderbos als Ugur Yildirim namens TKA aanlegt voor een vrije trap. De stand in het bekerduel is dan al 0-2 in het voordeel van TKA. Yildirim, voormalig wereldkampioen vrije trappen nemen, laat zien dat hij die discipline nog steeds beheerst. Doelman Jeroen Kiesbrink van Orderbos hoort de bal slechts voorbij zoeven: 0-3.

Ugur Yildirim in het shirt van TKA, dat is een verrassing. De intussen 34-jarige oud-international en oud-speler van onder anderen Go Ahead Eagles, SCHeerenveen en AGOVV heeft immers een volle agenda. ,,Ik race van de ene naar de andere training”, vertelt de Apeldoorner nadat hij met een 0-4 zege bij zijn oude club Orderbos van het veld is gestapt.

Werk

Yildirim begon zijn voetballoopbaan bij de vereniging die toen nog Brink en Orden heette. Tegenwoordig is hij assistent van Peter Boeve bij CSV Apeldoorn en traint hij de jeugd tot 13 jaar bij Go Ahead Eagles. ,,Go Ahead en CSV Apeldoorn zijn werk, dit is hobby”, zegt Yildirim over het voetballen bij TKA. ,,Ik ga hier af en toe mee voetballen, als ik kan en als ik zelf wil. Ik hou gewoon ontzettend van het spelletje. En op dit moment zijn bij TKA nog een paar spelers geblesseerd.”

En dus kan hoofdtrainer Mehmet Ertan de inbreng van Yildirim goed gebruiken. Niet meer zoals vroeger op de flanken, maar iets verder naar achteren. Tegen Orderbos staat Yildirim als verdedigende middenvelder geposteerd vlak voor zijn eigen defensie. ,,Het spel verplaatsen”, omschrijft hij zijn taak in het team dat afgelopen seizoen via de nacompetitie promoveerde naar de derde klasse.

Afgaande op het optreden tegen plaatsgenoot Orderbos, dat na acht jaar vijfde klasse terug is in 4G, lijkt TKA inderdaad toe aan een stapje hogerop. Al is het zo vroeg in het seizoen moeilijk in te schatten waar alle teams staan.

Zowel bij TKA als bij Orderbos ontbrak gisteren nog een aantal spelers vanwege vakantie en blessures. ,,Bij TKA staat er eigenlijk elk jaar wel een talentvol elftal”, aldus Yildirim. ,,Met jongens als Cihan en Kahan Özcan zijn er goede spelers. Cemil Usta en ik zorgen voor heel veel ervaring. Zelf probeer ik de dingen die ik leer van Peter Boeve ook in het veld te gebruiken. Hij is een man van wie ik ontzettend veel leer.”

Yildirim richt zich komend seizoen bij TKA vooral op de wedstrijden. Vanwege tijdgebrek zal hij de meeste trainingen waarschijnlijk aan zich voorbij laten gaan. Gelet op zijn inbreng tegen Orderbos geen ramp, want Yildirim is op basis van zijn ervaring hoe dan ook een versterking voor TKA.

Andere routinier

Ook bij Orderbos stond gisteren overigens een ervaren rot binnen de lijnen. Veteraan Hamit Kedik is inmiddels 43 jaar en besloot er na de promotie van Orderbos afgelopen voorjaar weer een jaar aan vast te plakken als speler. Hij kon echter ook niet voorkomen dat TKA een ruime zege boekte in de eerste bekerwedstrijd van het seizoen. Via Furkan Cetin, Cemil Usta (strafschop), de vrije trap van Yildirim en Ahmet Aydin liepen de bezoekers uit naar 0-4.

Gepubliceerd in: De Stentor, maandag 22 augustus 2016

Geplaatst in Uncategorized

Celeste Plak richting Rio

Gepost op door joosthoutappels

Met volle koffer richting Rio

APELDOORN

JOOST HOUTAPPELS

Een beetje ongeduldig is ze intussen wel, bekent Celeste Plak. De oud-speelster van Coolen-Alterno vertrekt vrijdag met de Nederlandse volleybalvrouwen richting de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Gisteren werd ze in een volgepakt Omnisportcentrum uitgezwaaid door de Nederlandse fans.

Oranje versloeg in Apeldoorn Zuid-Korea met 3-1 (25-17, 22-25, 25-16, 25-19). Met tweeduizend toeschouwers was de hal stijf uitverkocht. Een verademing. Want hoewel de volleyballers van Dynamo afgelopen seizoen echt wel regelmatig leuke wedstrijden speelden, meer dan een paar honderd supporters kwamen daar vaak niet naar kijken. Gisteren werd weer eens duidelijk waarom dat zo jammer is. In een schitterende ambiance namen de volleybalsters van Oranje afscheid van hun trouwe publiek. Vrijdag stapt de selectie van bondscoach Giovanni Guidetti op het vliegtuig richting Brazilië. In Ro kan er nog een week geacclimatiseerd worden, voordat op 6 augustus met China de eerste Olympische tegenstander wacht.

Buitenland

,,Het wordt tijd dat het gaat beginnen”, vindt Celeste Plak. ,,We zijn lang en intens bij elkaar geweest, hebben wel drie of vier maanden alleen maar in het buitenland gezeten. Volgens mij hebben we afgelopen jaar maar een dag of tien op Papendal getraind. Dat is echt ontzettend weinig.” De 20-jarige oud-speelster van Alterno had tussen al het trainingsgeweld plus het Olympisch kwalificatietoernooi in Tokio zelf ook amper tijd om naar Nederland te komen. Morgen (donderdag) krijgen de speelsters een vrije dag en daar is Plak erg blij om. ,,Even een moment voor mezelf en voor de familie. Want die staat wel altijd voor je klaar. Het is af en toe goed om je te realiseren dat je niet alleen speelster bent, maar ook een mens.”

De koffer voor Rio is al deels gepakt. ,,Die van mij kun je altijd meteen herkennen, die staat helemaal bol”, verwijst Plak naar de spulletjes die meegaan op reis. ,,Ik neem altijd mijn eigen kussen mee. Voor slapen in andere bedden ben ik heel gevoelig. Er gaan ook boeken mee: het Bernini Mysterie en een boek over surfen. Heb ik van een vriendin gekregen. Ben benieuwd wat ik daar van vind.” Haar familie en vrienden volgen de verrichtingen van Oranje gewoon voor de buis in Nederland. ,,Die zijn al naar het kwalificatietoernooi in Tokio geweest”, verklaart Plak die keuze. Al die verre reizen zijn natuurlijk niet goedkoop. Al heeft ze zelf meer dan genoeg gevlogen het voorbije jaar. ,,Het pasje met airmiles is intussen wel vol.”

Plak en Oranje nemen het na China op tegen de Verenigde Staten (8 augustus), Italië (10 augustus), Puerto Rico (12 augustus) en Servië (14 augustus). Om de poulefase te overleven, moet Nederland bij de bovenste vier eindigen. Lukt dat, dan wacht vanaf 16 augustus de knock-out fase van het toernooi.

Bron: De Stentor, woensdag 27 juli 2016

Geplaatst in Redactiewerk

Interview met Rio-atlete Jip Vastenburg

Gepost op door joosthoutappels

Deelname in Rio een extraatje

APELDOORN

JOOST HOUTAPPELS

Ze woont al zes jaar in Apeldoorn, maar is vooral in geboorteplaats Loosdrecht een local hero. “Al zijn er wel steeds meer mensen in Apeldoorn die me herkennen”, zegt Jip Vastenburg, de 22-jarige atlete die naar Rio gaat. “In Loosdrecht ben ik een bekendere persoon. Daar word ik ontzettend veel aangesproken. Is natuurlijk ook een kleinere plaats dan Apeldoorn, dat helpt mee.”

Sportminnend Apeldoorn heeft de 22-jarige Vastenburg al lang en breed in de armen gesloten. Toen het in februari 2015 tot het laatst toe onzeker was of ze wel zou meedoen aan de traditionele Midwinter Marathon in haar eigen woonplaats, was dat nieuws bijna belangrijker dan de namen van de atleten die er wel bij waren. Te elfder ure vloog Vastenburg in, rechtstreeks vanaf haar trainingsstage in Zuid-Afrika, om de prestigieuze Acht van Apeldoorn op de statige Loolaan in een recordtijd te winnen.

“Een evenement als de Midwinter Marathon is echt heel bijzonder”, vindt ze. “Als je die Loolaan oploopt, richting de finish, en met al die mensen langs de kant. Kippenvel hoor.”

Gesetteld

Vastenburg verhuisde in 2010 naar Apeldoorn. Ze was lid van atletiekvereniging AV’34 en trainde daar toen al twee jaar via regiotrainingen onder coach Johan Voogd. Ze besloot haar vwo-opleiding in de Veluwse gemeente af te maken. Tegenwoordig woont ze in een appartementje in de Apeldoornse binnenstad. “Intussen ben ik hier aardig gesetteld. Apeldoorn is behoorlijk sportminded. Kijk naar evenementen als de Giro en we hebben hier het Omnisportcentrum. Sport staat in Apeldoorn aardig op de kaart.”

Vastenburg – in 2014 en 2015 onderscheiden met de titel Apeldoorns sportvrouw van het jaar – stak zelf ook de handen uit de mouwen. Zo zat ze twee jaar geleden bijvoorbeeld met onder anderen collega-Rio-ganger Eelco Sintnicolaas en karateka René Smaal in het sportcampagneteam, dat ideeën en suggesties aandroeg om de lokale top- en breedtesport beter op elkaar te laten aansluiten. De atlete verzekerde zich al in mei 2015 van een startplek voor Rio op de 10 kilometer. Het zorgde voor rust. “Dat ik me al zo vroeg kwalificeerde, is erg goed geweest. Had ik dat niet gedaan, dan had ik in korte tijd meerdere keren moeten pieken. Nu kan ik in alle rust naar die ene piek toewerken.”

Het maakte dat ze het Nederlands kampioenschap, medio juni, in de eerste plaats als trainingsmoment kon benutten. “Op trainingen loop je soms tegen hobbels aan. Een wedstrijd is dan een ideale gelegenheid je over die hobbels heen te zetten.”

Diep dal

Het Europees kampioenschap, vorige week in Amsterdam, was wel een echt piekmoment. Althans, dat was de bedoeling. Het werd een diep dal. Ze ging voor een medaille, noemde zich zelfs titelkandidate. Maar na 32,04 loodzware minuten moest Vastenburg concluderen dat ze slechts als achtste was gefinisht op de 10.000 meter. “Heel erg teleurstellend.”

Ondanks de mislukte missie ziet Vastenburg toch het positieve van het EK-optreden in. “Ik heb deze race nodig gehad, heb er veel van geleerd. Veel meiden die op het EK voor me eindigden, kan ik in Rio op een hoop vegen. Daarvan ben ik overtuigd.” Inclusief de Turkse winnares van Keniaanse afkomst, Yasemin Can? “Ik heb het er mee te doen, ik zal haar ook in Rio moeten verslaan.”

Eigenlijk had ze ingezet op deelname in Tokio, in 2020. Dat ze haar droom al vier jaar eerder heeft verwezenlijkt, betekent niet dat Vastenburg is gaan zweven. “Rio wordt een soort leermoment voor mij. Al klinkt het raar zoiets te zeggen over de Olympische Spelen. Want dit is natuurlijk het podium waar elke sporter wil staan. En ik moet maar zien of ik er over vier jaar weer bij ben. Nu sta ik er in elk geval. En ik kan iedereen laten zien wat ik kan.”

Als ik me niet al zo vroeg gekwalificeerd had, had ik in korte tijd meerdere keren moeten pieken

Naam: Jip Vastenburg.

Sport: atletiek.

Geboren: 21 maart 1994, Loosdrecht.

Woonplaats: Apeldoorn.

Club: AV’34.

Hoogtepunten: Nederlands kampioene 5 kilometer (2014), 10 km (2014, 2015) en halve marathon (2014). Europees juniorkampioene 5 km (2013). Europees kampioene -23 jaar 10 km (2015).

PASPOORT

DE FANCLUB De twee grootste fans van Jip Vastenburg zullen haar ook in Rio steunen: vader Bert en moeder Inge. “Dit willen ze niet missen”, zegt Vastenburg met een grote glimlach. “Mijn moeder was er altijd al overal bij en mijn vader tegenwoordig ook. Ze hebben zelf geen atletiekverleden, hoewel mijn vader wel heel sportief is. Hij heeft aan wielrennen, zeilen, schaatsen en volleybal gedaan. Mijn moeder houdt al mijn uitslagen bij en knipt zo veel mogelijk artikelen uit de krant. Mijn startnummer in Rio krijgt zeker een plekje aan de muur.”DE WEDSTRIJD Voor Vastenburg moet het allemaal gebeuren op vrijdag 12 augustus. Om kwart over elf in de ochtend plaatselijke tijd (kwart over vier ’s middags Nederlandse tijd) staat in het olympisch stadion in Rio de Janeiro de 10 kilometer op het programma. Het betreft één race: geen kwalificaties, voorrondes of herkansingen.

Gepubliceerd in: dagblad De Stentor, zaterdag 16 juli 2016

 

Geplaatst in Redactiewerk

Boek ‘AGOVV 100 jaar’ eindelijk in drukvorm

Gepost op door joosthoutappels

jubileumboekcover

Daar is ‘ie dan: het meer dan 400 pagina’s dikke jubileumboek over 100 jaar AGOVV. Vers van de pers gerold, zo vers zelfs dat ikzelf (als co-auteur) het boek nog niet in handen heb gehad.

Vrijdag 18 oktober is de officiele presentatie van het boek. Hopelijk met veel genodigden, pers, bobo’s en noem maar op. Want AGOVV leeft nog steeds. Misschien niet meer als profclub, wel als ambitieuze amateurvereniging. Op naar de volgende 100 jaar!

Op www.agovv.nl meer informatie.

Geplaatst in Boekenwurm, Redactiewerk

‘AGOVV 100 jaar’: bestellen allemaal!

Gepost op door joosthoutappels

Op http://www.agovv.nl/184/jubileumboek/ is het mogelijk om het jubileumboek ‘AGOVV 100 jaar’ te bestellen. Volgens de laatste berichten zal het boek – waarvoor ik samen met mede-journalist Rob Kruitbosch de meeste teksten heb geleverd – in juni van de persen rollen. En uiteraard ben ik er trots op als zoveel mogelijk mensen mijn ‘debuut’ als boekenschrijver mee willen vieren!

Op de site is een bloemlezing te vinden van onderwerpen die in het boek ter sprake komen. Er zijn natuurlijk heel veel dingen gebeurd sinds AGOVV op 25 februari 1913 werd opgericht (dus NIET alleen maar wat er tussen augustus 2003 en januari 2013 gebeurde bij de inmiddels ter ziele gegane proftak) en al die hoogte- en dieptepunten staan opgetekend in het boek.

Kopen dus!!! 🙂